LIVET E LANGT

Eg har fått disse tolv gråe hårå,
eg har sitt disse temålte årå 
så ein dynefold å vera i.
Livet e langt, livet e langt. 

Har så møje å gå på her inne,
tar og samle på alt så eg finne;
grammofonplader og pigekyss.
Livet e bredt, livet e bredt.

Hørre naboen slår heile dagen,
lause ungar har tikken i hagen
på kjød og flesk og løvetann.
Livet e vidt, livet e vidt.

Eg har elska de beste, de rette.
Sa det te de, de går rundt og vett det.
Det bler aldrig gjort stort vesen av.
Livet e høgt, livet e høgt. 

Eg kan se na, u komme fra feri,
åbne postkassen, finne at neri
ligge fjorten lange brev fra meg.
Livet e lågt, livet e lågt.

Dette livet, eg ville kje bytta,
når eg tenke på koss det må slutta:
på ei passe svale palmeøy.
Livet e holt, livet e holt.

Sånn ei reine, romantiske rama,
men ei palmeøy e knapt det sama
itte nerfallet av ballekreft.
Livet e fullt, livet e fullt.

I et bur lenger inn i terrenget,
bagom ulven og kvalrossbassenget,
sidd'ein modlause orangutang.
Livet e djupt, livet e djupt.

Eg kan se na;  hu lo så det rista
når u leste det besta, det sista.
Hu ska jammen skriva tebars ein gong.
Livet e langt, livet e langt. 

Henta frå Hynsahus, 45 songar, Wigestrand 2004