|
MORGENDUKKERT (liga før Sankthans)
1. Hørr, e der ikkje helsa i et tidligt morgenbad, sleppa taget, uden kler og uden bønn, når du dele det med fisk og bever, morgenfuggel, orm, nettopp oppe, ennå tylla inn i drøm.
Ja, og veda mens du ligg’ og tråkke vann; at alt kavet har du lagt igjen på land. Ja, og kjenna englavinger gro og gro mydlå grums og himmel, røra begge to.
Ta ein morgendukkert liga før Sankthans, når det sista så har rørt seg her e alvadans. 2. Hørr, e der ikkje frelsa i et tidligt morgenbad, innen taushed itte krangelen sist kveld, innen skuling itte pålegg øve ein reiseradio. Ligga, kjenna kvikke solstreif gjørr forskjell.
Ligga ytterst te, i munningå av alt, vera fysste mann i vakkert vêr – og kaldt. Vera jenta eller gutt i Mor sitt skjød. Står te liv i denne fladå, ikkje død.
Ta ein morgendukkert liga før Sankthans, når det sista så har rørt seg her e alvadans.
3. Hørr, e det ikkje velstand med et tidligt morgenbad. Ingen andre hytter vise tegn te liv, ingen bilar ska nå jobbar på ein fjerne hovedvei. Kvessa vedet te det skjere så ein kniv –
ud or pensum, ud or alt så va bestemt, huska plutseligt det besta du har glemt. Bada litt te for i mårå – og i går, sko det slumpa at i dag e alt me får.
Ta ein morgendukkert liga før Sankthans, når det sista så har rørt seg her e alvadans.
Frå ”Hynsahus, 45 songar”, 2004
|