HENNING

Så kjem Henning imot meg i snøen,
han er blid, Henning er aldri sur,
smelta isvatn klukkar mot sjøen     
når eg traskar min dagvisse tur.

Det er blikstilt, eg får heile sola
beint i fleisen, ein jentunge ler,
når eg helsar på Tom, Dick og Ola,
er det Henning med smilet eg ser.
                                                                                                                                   
Livet fekk nokre riper i lakken
då eg mista ein trygg og god venn,
når eg no lyfter blikket frå bakken
så kjem Henning imot meg igjen.