Mai 2015

SORGMUNTER BLUES
 
eg kan grina eina stundå
og humra i den nesta
eg kan legga dunkle planar
og så gå ud og festa
det e et ensomt foretag
et langsomt tidsfordriv
eg kalle det for liv
 
eg daue et par øyeblikk
med postkassen kver morgen
så komm’eg på ei visa
og går ud og møde våren
eg har kje fått meg telefon
det bler for møje bal
å alltid sitta pal
 
e spalter i aviså
for folk så går aleina
e ei bog fra langt tebage
då folk så eg blei steina
e milavis med bøger
med store poesi
ser ein syn på åbna de
 
eg hørre ønskediktet
daude menner frir te damer
og innbyr så høytideligt
te liv med reine ramer
viss eg va et arkivopptag
der ude i det blå
mon du hørrte på meg då
 
det e godt å se ei jenta
stryg’ ei aen øve håret
det e fint å se ein gut kan ta
ein aen gutt på låret
den slagervarianten
så alltid sleppe te
den bjynne ble klisjé
 
adle fine sangar e om deg
de treffe svalt så reggen
har et billed eg har hengt opp
nokså høgt på eine veggen
det e det finaste så e av deg
den sagen e heilt klar
det e det billedet eg har
 
 
Henta frå «adle de trøtte hestane», 1985
og «Dikt i utval», 2013.