|
Frå „Balladen om hålet i dørå“ På plate med Ryfylke, 1985. På CD med Aftenlandet – lett omskriven, 2000. vie dagen min te solå heise flaget mitt for hu så fekk åbna og låst dørå innen klokkå va blitt sju vie dagen min te solå ja, og falle det i smag ska eg stå opp, ska eg voksa ska ver vakker, eg, i dag ska sei ha det fysst på badet ska ta solå med te køys ska kjøra linjå sikkert mydlå alvor åsså tøys; via dagen sin te solå kan det vera någen sag når du vett du har det i deg ska ver vakker, eg, i dag vie dagen min te solå de med auer ska få se eg ska lysa opp i mørknå ska få merka eg e te ska få dagen te å vara legge morgendagen bag det e morning, eg har stått opp ska ver vakker, eg, i dag Skriven tidlig januar ( - det var nyttårskalkun att) 1983 på Nordnesøy i Nordland, dagen derpå - etter ein sivilarbeidar-fest. Hugsar at det var flott kaldt ver. At det var bra, det heile. Og kjensla, vissa: Tida står stille.
|